باران تو

هیبت تو آسمان را به سخره گرفته است

هرچند آسمان نیز گوشه ای از هنرمندی توست

دریا پیش چشمانت از خجالت آب میشود!

ابرها که آسمان را قُرُق می کنند،

دلِ زمین پناهگاه باران می شود

اما

چه بارانی ...

عمری است باران تو بر سر ما

تاج و تخت پادشاهی را قعرنشین کرده است

عمری است از باران تو خیس شده ایم و

چشم بر آسمان در انتظار بارانیم!

عمری است بر سفره ی تو نمک خوردیم و...

نمکدان را شکستیم

عمری است بر خطاهامان

هدیه های آشتی می فرستی

آه...

به اندازه ی هراس از موجهای هایل

در تاریکی شبی بی ستاره

مهربانی!